دانلود مقاله درباره شبکه

کامپیوتر های موجود در یک شبکه به طرق مختلفی می توانند با همدیگر ارتباط برقرار کنند اما بخش بزرگی از این فرآیند ربطی به ماهیت داده هايی که از طریق رسانه شبکه عبور می کند ندارد . قبل از اینکه داده هایی که کامپیوتر فرستنده تولید کرده است به کابل یا نوع دیگری از رسانه برسد به سیگنال هایی… پیشنهاد می کنیم ادامه این مطلب مفید و ارزشمند را در مقاله درباره شبکه دنبال نمایید. این فایل شامل 150 صفحه و در قالب word ارائه شده است.

مشخصات فایل درباره شبکه

عنوان: درباره شبکه
فرمت فایل : word (قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 150
حجم فایل : 2,50 مگابایت

بخشی از  مقاله درباره شبکه را در ادامه مشاهده خواهید نمود.

سیگنال ها و پروتکل ها

کامپیوتر های موجود در یک شبکه به طرق مختلفی می توانند با همدیگر ارتباط برقرار کنند اما بخش بزرگی از این فرآیند ربطی به ماهیت داده هايی که از طریق رسانه شبکه عبور می کند ندارد . قبل از اینکه داده هایی که کامپیوتر فرستنده تولید کرده است به کابل یا نوع دیگری از رسانه برسد به سیگنال هایی که متناسب با آن رسانه می باشد تجزیه می شود.این سیگنال ها ممکن است مثلا برای سیم های مسی ولتاژهای الکتریکی برای فیبر نوری پالس های نور و در شبکه های بی سیم امواج رادیویی و مادون قرمز باشند.این سیگنال ها کدی را تشکیل می دهند که رابط شبکه هر کامپیوتر گیرنده ای ٬آنرا به داده های باینری قابل درک با نرم افزار در حال اجرای روی آن کامپیوتر تبدیل می کند .

بعضی از شبکه ها متشکل از کامپیوتر های مشابهی هستند که دارای سیستم عامل و برنامه های یکسانی می باشند در صورتی که شبکه هایی هم وجود دارند که دارای سکوهای (platform) متفاوتی هستند و نرم افزارهایی را اجرا می کنند که کاملا با یکدیگر تفاوت دارند . ممکن است اینطور به نظر آید که برقراری ارتباط بین کامپیوترهای یکسان ساده تر از بین کامپیوتر های متفاوت است و البته در بعضی از موارد این نتیجه گیری صحیح می باشد. صرفنظر از نرم افزارهایی که در یک شبکه روی کامپیوترها اجرا می شود و صرفنظر از نوع آن کامپیوترها ، باید زبان مشترکی بین آنها وجود داشته باشد تا برقراری ارتباط میسر شود . این زبان مشترک پروتکل نامیده می شود و حتی در ساده ترین نوع تبادل اطلاعات ، کامپیوترها از تعداد زیادی از آنها استفاده می کنند.در واقع همانطور که برای اینکه دو نفر بتوانند با یکدیگر صحبت کنند باید از زبان مشترکی استفاده کنند کامپیوترها هم برای تبادل اطلاعات نیاز به یک یا چند پروتکل مشترک دارند .

یک پروتکل شبکه می تواند نسبتا ساده یا کاملا پیچیده باشد .در بعضی موارد پروتکل فقط یک کد است (مثلا الگویی از ولتاژهای الکتریکی ) که مقدار دودویی یک بیت را نشان می دهد و همانطور که می دانید این مقدار می تواند 0 یا 1 باشد. پروتکل های پیچیده تر شبکه می توانند سرویس هایی را ارائه دهند که بعضی از آنها در اینجا نام برده شده  است:

اعلام دریافت بسته (packet acknowledgment) :که ارسال یک پیغام از طرف گیرنده به فرستنده مبنی بر دریافت یک یا چند بسته می باشد. یک بسته جزء بنیادی اطلاعات فرستاده شده روی یک شبکه محلی  (LAN) می باشد.

بخش بندی (segmentation) : که در واقع به تقسیم کردن یک جریان داده طولانی به بخش های کوچکتر می باشد به صورتی که بتوان آنرا در داخل بسته ها ، روی یک شبکه انتقال داد .

کنترل جریان (flow control) : شامل پیغام هایی می باشد که از طرف گیرنده به فرستنده مبنی بر بالا یا پایین بردن سرعت انتقال داده فرستاده می شود .

تشخیص خطا (error detection) : شامل کدهای بخصوصی می باشد که در یک بسته وجود دارد و سیستم گیرنده از آنها برای اطمینان از اینکه داده های آن بسته سالم به مقصد رسیده است یا نه استفاده می کند .

تصحیح خطا (error correction)  : پیغام هایی که توسط سیستم گیرنده تولید می شود و به اطلاع فرستنده می رسانند  که بسته های معینی آسیب دیدند و باید دوباره فرستاده شوند .

فشرده سازی (data compression) : مکانیزمی است که در آن با حذف اطلاعات اضافه، مقدار داده ای را که باید از طریق شبکه فرستاده شود در حد امکان کم می کنند .

کدگذاری داده (data encryption) : مکانیزمی است برای محافظت از داده هایی که قرار است از طریق شبکه منتقل شود و در آن توسط کلیدی که سیستم گیرنده از آن مطلع است داده ها کد گذاری می شوند.

اغلب پروتکل ها بر مبنای استاندارد های عمومی می باشند که توسط یک کمیته مستقل تولید شده اند نه یک تولید کننده بخصوص. بدین صورت این تضمین وجود دارد که سیستم های مختلف می توانند از آنها به راحتی استفاده کنند .

معهذا هنوز تعدادی پروتکل وجود دارد که اختصاصی هستند و هرگز در بین عموم معرفی نشده اند مسئله مهمی که همیشه باید در نظر داشت این است که همه ی کامپیوتر های موجود در یک شبکه در طول فرآیند برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات از پروتکل های گوناگون استفاده می کنند .کارهایی که پروتکل های مختلف در یک شبکه انجام می دهند در بخش هایی به نام لایه تقسیم می شوند که مدل OSI را تشکیل می دهند .

رابطه ی بین پروتکل ها  

اغلب به مجموع پروتکل هایی که در لایه های مختلف مدل OSI وجود دارد پشته پروتکل اطلاق می شود .این مجموعه پروتکل ها به کمک همدیگر سرویس هایی را که یک برنامه بخصوص ممکن است نیاز داشته باشد ، ارائه می کنند و هیچ یک از آنها قابلیت انجام کار دیگری را ندارند به عنوان مثال اگر پروتکلی در یک لایه سرویس خاصی را ارائه می کند ، پروتکل های موجود در لایه های دیگر دقیقا آن سرویس خاص را ارائه تامین نمی کنند . نسبت به جهت جریان داده ها ، پروتکل های لایه های کنار همدیگر سرویس هایی را برای همدیگر تامین می کنند در یک شبکه ، اطلاعات از یک برنامه که در لایه بالایی پشته پروتکل قرار دارد سرچشمه می گیرد و متعاقبا لایه ها را به سمت پایین طی می کند .

پایین ترین بخش پشته پروتکل را رسانه شبکه تشکیل می دهد که وظیفه انتقال داده ها به کامپیوتر های دیگر موجود در شبکه را دارد .

وقتی داده ها از طریق شبکه به مقصد می رسند ، کامپیوتر گیرنده دقیقا عکس عملیاتی را که کامپیوتر فرستنده انجام داده است باید انجام دهد .

اطلاعات از لایه پایینی پشته به سمت برنامه گیرنده که در لایه بالایی قرار دارد عبور می کند و در هر لایه عملیاتی مشابه با آنچه در فرستنده در همان لایه انجام شده است ،اعمال می شود به عنوان مثال اگر پروتکلی در لایه سوم فرستنده مسئول کد گذاری اطلاعات می باشد ، همان پروتکل در لایه سوم گیرنده مسئول کد گشایی اطلاعات می باشد .به این صورت پروتکل های موجود در لایه های مختلف سیستم فرستنده با پروتکل های معادل خود که در همان لایه اولی در بخش گیرنده وجود دارند ارتباط بر قرار می کنند .شکل 2 این مطلب را نمایش می دهد.

تاریخچه پیدایش شبکه

در سال 1957 نخستین ماهواره، یعنی اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق به فضا پرتاب شد. در همین دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابرقدرت آن زمان جریان داشت و دنیا در دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابر قدرت آن زمان جریان داشت و دنیا در دوران جنگ سرد به سر می برد. وزارت دفاع امریکا در واکنش به این اقدام رقیب نظامی خود، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا (ARPA) را تاسیس کرد. یکی از پروژه های مهم این آژانس تامین ارتباطات در زمان جنگ جهانی احتمالی تعریف شده بود. در همین سال ها در مراکز تحقیقاتی غیر نظامی که بر امتداد دانشگاه ها بودند، تلاش برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر در جریان بود. در آن زمان کامپیوتر های Mainframe از طریق ترمینال ها به کاربران سرویس می دادند. در اثر اهمیت یافتن این موضوع آژانس آرپا (ARPA) منابع مالی پروژه اتصال دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت. در اواخر سال 1960 اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو تای آنها در MIT، یکی در دانشگاه کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راه اندازی شد. این شبکه آرپانت نامگذاری شد. در سال 1965 نخستین ارتباط راه دور بین دانشگاه MIT و یک مرکز دیگر نیز برقرار گردید.

در سال 1970 شرکت معتبر زیراکس یک مرکز تحقیقاتی در پالوآلتو تاسیس کرد. این مرکز در طول سال ها مهمترین فناوری های مرتبط با کامپیوتر را معرفی کرده است و از این نظریه به یک مرکز تحقیقاتی افسانه ای بدل گشته است. این مرکز تحقیقاتی که پارک (PARC) نیز نامیده می شود، به تحقیقات در زمینه شبکه های کامپیوتری پیوست. تا این سال ها شبکه آرپانت به امور نظامی اختصاص داشت، اما در سال 1927 به عموم معرفی شد. در این سال شبکه آرپانت مراکز کامپیوتری بسیاری از دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی را به هم متصل کرده بود. در سال 1927 نخستین نامه الکترونیکی از طریق شبکه منتقل گردید.

در این سال ها حرکتی غیر انتفاعی به نام MERIT که چندین دانشگاه بنیان گذار آن بوده اند، مشغول توسعه روش های اتصال کاربران ترمینال ها به کامپیوتر مرکزی یا میزبان بود. مهندسان پروژه MERIT در تلاش برای ایجاد ارتباط بین کامپیوتر ها، مجبور شدند تجهیزات لازم را خود طراحی کنند. آنان با طراحی تجهیزات واسطه برای مینی کامپیوتر DECPDP-11 نخستین بستر اصلی یا Backbone شبکه کامپیوتری را ساختند. تا سال ها نمونه های اصلاح شده این کامپیوتر با نام PCP یا Primary Communications Processor نقش میزبان را در شبکه ها ایفا می کرد. نخستین شبکه از این نوع که چندین ایالت را به هم متصل می کرد Michnet نام داشت.

روش اتصال کاربران به کامپیوتر میزبان در آن زمان به این صورت بود که یک نرم افزار خاص بر روی کامپیوتر مرکزی اجرا می شد. و ارتباط کاربران را برقرار می کرد. اما در سال 1976 نرم افزار جدیدی به نام Hermes عرضه شد که برای نخستین بار به کاربران اجازه می داد تا از طریق یک ترمینال به صورت تعاملی مستقیما به سیستم MERIT متصل شوند.این، نخستین باری بود که کاربران می توانستند در هنگام برقراری ارتباط از خود بپرسند: کدام میزبان؟

از وقایع مهم تاریخچه شبکه های کامپیوتری، ابداع روش سوئیچینگ بسته ای یا Packet Switching است. قبل از معرفی شدن این روش از سوئیچینگ مداری یا Circuit Switching برای تعیین مسیر ارتباطی استفاده می شد. اما در سال 1974 با پیدایش پروتکل ارتباطی TCP/IP از مفهوم Packet Switching استفاده گسترده تری شد. این پروتکل در سال 1982 جایگزین پروتکل NCP شد و به پروتکل استاندارد برای آرپانت تبدیل گشت. در همین زمان یک شاخه فرعی بنام MILnet در آرپانت همچنان از پروتکل قبلی پشتیبانی می کرد و به ارائه خدمات نظامی می پرداخت. با این تغییر و تحول، شبکه های زیادی به بخش تحقیقاتی این شبکه متصل شدند و آرپانت به اینترنت تبدیل گشت. در این سال ها حجم ارتباطات شبکه ای افزایش یافت و مفهوم ترافیک شبکه مطرح شد.

مفهوم شبکه

هسته اصلی سیستم های توزیع اطلاعات را شبکه های کامپیوتری تشکیل می دهند. مفهوم شبکه های کامپیوتری بر پایه اتصال کامپیوتر ها و دیگر تجهیزات سخت افزاری به یکدیگر برای ایجاد امکان ارتباط و تبادل اطلاعات استوار شده است. گروهی از کامپیوتر ها و دیگر تجهیزات متصل به هم را یک شبکه می نامند.

ساده ترين نوع شبكه با متصل كردن چند كامپيوتر به وسيله كابل هاي خاصي به وجود مي آيد . ممكن است يك چاپگر به يكي از كامپيوترها متصل باشد و با استفاده از اين سيستم شبكه ٬ اين چاپگر به اشتراك بقيه كامپيوترها نيز گذاشته شود . همچنين ممكن است چاپگر مستقيما به شبكه متصل شده باشد . ساير تجهيزات جانبي كامپيوتر نيز مي توانند براي استفاده همه كاربران در يك شبكه به اشتراك گذاشته شوند . هر دستگاه با يك كابل به شبكه اتصال مي يابد و داراي يك آدرس يگانه و منحمصر به فرد است ٬ كه در شبكه با آن آدرس شناخته مي شود . به همين دليل اطلاعات دقيقا به همان كامپيوتري كه مد نظر است فرستاده مي شود و خطايي رخ نمي دهد . دسترسي به منابع به اشتراك گذاشته داراي ارزش بسيار زيادي است . يك منبع مي تواند يك فايل ٬ متن ٬ چاپگر ٬ ديسك سخت ٬ مودم يا دسترسي به اينترنت باشد و حتي توانايي پردازش كامپيوترها نيز مي تواند به اشتراك گذاشته شود . به اشتراك گذاشتن منابع بيان شده نوعي قابليت سيستم عامل تحت شبكه است كه به كاربر امكان دسترسي به اطلاعات موجود در ساير كامپيوترهاي شبكه را مي دهد . نكته مهم در اين سيستم اين است كه سيستم عامل بايد داراي امنيت باشد و بايد بتواند در دسترسي به اطلاعات (به خصوص داده ها ) محدوديت ايجاد كند.

کاربردهای شبکه

 کامپیوتر هایی که در یک شبکه واقع هستند، میتوانند اطلاعات، پیام، نرم افزار و سخت افزارها را بین یکدیگر به اشتراک بگذارند. به اشتراک گذاشتن اطلاعات، پیام ها و نرم افزارها، تقریباً برای همه قابل تصور است در این فرایند نسخه ها یا کپی اطلاعات نرم افزاری از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر منتقل می شود. هنگامی که از به اشتراک گذاشتن سخت افزار سخن می گوییم به معنی آن است که تجهیزاتی نظیر چاپگر یا دستگاه مودم را می توان به یک کامپیوتر متصل کرد و از کامپیوتر دیگر واقع در همان شبکه، از آن ها استفاده نمود.

به عنوان مثال در یک سازمان معمولاً اطلاعات مربوط به حقوق و دستمزدپرسنل در بخش حسابداری نگهداری می شود. در صورتی که در این سازمان از شبکه کامپیوتری استفاده شده باشد، مدیر سازمان می تواند از دفتر خود به این اطلاعات دسترسی یابد و آن ها را مورد بررسی قرار دهد. به اشتراک گذاشتن اطلاعات و منابع نرم افزاری و سخت افزاری دارای مزیت های فراوانی است. شبکه های کامپیوتری می توانند تقریباً هر نوع اطلاعاتی را به هر شخصی که به شبکه دسترسی داشته باشد عرضه کنند. این ویژگی امکان پردازش غیر متمرکزاطلاعات را فراهم می کند. در گذشته به علت محدود بودن روش های انتقال اطلاعات کلیه فرایند های پردازش آن نیز در یک محل انجام می گرفته است. سهولت و سرعت روش های امروزی انتقال اطلاعات در مقایسه با روش هایی نظیر انتقال دیسکت یا نوار باعث شده است که ارتباطات انسانی نیز علاوه بر مکالمات صوتی، رسانه ای جدید بیابند.

به کمک شبکه های کامپیوتری می توان در هزینه های مربوط به تجهیزات گران قیمت سخت افزاری نظیر هارد دیسک، دستگاه های ورود اطلاعات و… صرفه جویی کرد. شبکه های کامپیوتری، نیازهای کاربران در نصب منابع سخت افزاری را رفع کرده یا به حداقل می رسانند.

از شبکه های کامپیوتری می توان برای استاندارد سازی برنامه های کاربردی نظیر واژه پردازها و صفحه گسترده ها، استفاده کرد. یک برنامه کاربردی می تواند در یک کامپیوتر مرکزی واقع در شبکه اجرا شود و کاربران بدون نیاز به نگهداری نسخه اصلی برنامه، از آن در کامپیوتر خود استفاده کنند.

استاندارد سازی برنامه های کاربردی دارای این مزیت است که تمام کاربران و یک نسخه مشخص استفاده می کنند. این موضوع باعث می شود تا پشتیبانی شرکت عرضه کننده نرم افزار از محصول خود تسهیل شده و نگهداری از آن به شکل موثرتری انجام شود.

مزیت دیگر استفاده از شبکه های کامپیوتری، امکان استفاده از شبکه برای برقراری ارتباطات روی خط (Online) از طریق ارسال پیام است. به عنوان مثال مدیران می توانند برای ارتباط با تعداد زیادی از کارمندان از پست الکترونیکی استفاده کنند.

سرور يا سرويس دهنده شبكه

سرور يا سرويس دهنده شبكه  يكي از كامپيوترهاي شبكه است كه كنترل مركزي كل شبكه را بر عهده دارد . اين كامپيوتر قادر است منابع شبكه را به اشتراك بگذارد . مثلا فضاي ديسكها ٬ برنامه ها ٬ دسترسي به اينترنت ٬ كنترل چاپگرهايي كه مستقيما به آن وصل هستند ٬ از انواع منابع موجود در شبكه مي باشند . در اصل وظيفه اصلي سرور به اشتراك گذاشتن منابع است و اينكه تعيين كند ٬ كدام كاربر در چه سطحي اجازه دسترسي به منابع به اشتراك گذاشته شده را دارد . اغلب تصور بر اين است كه سرور يك كامپيوتر بزرگ است ٬ اما در واقع لزوما اينطور نيست و سرور مي تواند يك كامپيوتر معمولي هم باشد . البته سرور براي كارايي بيشتر مي تواند داراي ديسك سخت و حافظه با ظرفيت بالاتر و كارت شبكه سريعتر باشد .

براي اينكه سرور كمتر دچار مشكل يا بروز خطايي شود ٬ مي توان از مجموعه اي از ديسك ها ٬ منبع تغذيه هاي جانبي ٬ RAM هاي چك كننده خطا و پردازش گرهاي اضافي استفاده كرد . حتي براي جلوگيري از ايجاد وقفه در زمان قطع برق مي توان از (Uninterruptible Power Supplies) UPS استفاده كرد . سرور مي تواند تنها از يك سيستم عامل شبكه استفاده كند . كامپيوتر سرور در سيستم عاملهاي شبكه داراي يك سري نرم افزارهاي مربوط به خود است كه وظيفه آنها تخصيص منابع به كامپيوترهاي ديگر مي باشد . هنگامي كه سرور با استفاده از سرويس هاي مختلف منابع شبكه را به اشتراك مي گذارد در واقع امكان دسترسي به اين منابع را براي مشتري ها (Client) فراهم مي كند . عمده ترين سيستم عامل هاي شبكه در اين زمان سيستم عامل Windows نگارشهاي 95٬98٬NT ٬2000٬2003٬Net هستند كه تمام نرم افزارهاي لازم براي كنترل شبكه را دارا مي باشند .

سيستم عامل هاي شبكه

كامپيوتر سرور هر قدر كه قوي باشد بدون سيستم عامل كارايي ندارد . در واقع اين سيستم عامل است كه مي تواند از قابليت هاي Server استفاده كند . پس ممكن است كه كامپيوتر سرور داراي ويژگي هاي بسيار زيادي باشد ولي به دليل سيستم عامل ضعيفي كه بر روي آن نصب شده است ٬ قابليت هاي كمي از كامپيوتر سرور مورد استفاده قرار بگيرد . سيستم عامل شبكه (Network Operating System) يا NOS مسئول به اشتراك گذاشتن منابع در شبكه ٬ كنترل تماميت اطلاعات موجود در شبكه و تعيين ميزان دسترسي هر كاربر به منابع شبكه است .

شبكه هاي  Peer – To – Peer

در شبكه هايي كه در آن تمام كامپيوترهاي شبكه نسبت به يكديگر از حق دسترسي هاي يكسان برخوردار هستند ٬ شبكه  Peer – To – Peer ناميده مي شود و در آن Server خاصي وجود ندارد . در اين موارد يك كامپيوتر هم Server و هم Client است . اين شبكه داراي زمان استفاده خاص مي باشد . يعني مثلا در يك اداره در زمان ساعات اداري مي توان از آن استفاده كرد . زيرا در ساعات ديگر ممكن است فقط بعضي از كامپيوترها روشن باشند . اين شبكه مي تواند داراي گروه بندي هاي مختلف باشد كه هر كدام از كاربران با وجود اين كه در يك اداره هستند عضو گروه هاي مختلف يك شبكه Peer – To – Peer باشند .

نكات مهم در شبكه هاي  Peer – To – Peer :

1 – مديريت كامپيوترها در صورتي كه تعداد آنها زياد شود ٬ مشكل است .

2 – گسترش شبكه بسيار محدود مي باشد .

3 – هر كاربر مسئول حفاظت از فايلها و منابع مربوط به خود است .

4 – هر كاربر بايد مهارت Server شدن و اعمال امنيتهاي لازم را داشته باشد .

5 – كاربران احتمالا فقط در يك اداره يا يك سازمان هستند .

هنگامي كه نياز به گسترش شبكه Peer – To – Peer داشته باشيم و بخواهيم امنيت نيز رعايت شود ٬ نياز به يك Server داريم تا شبكه به كمك آن راه اندازي شود . اين نوع شبكه معمولا Client/Server ناميده مي شود .

شبكه هاي Client/Server

در شبكه هاي Client/Server  نقش هر كامپيوتر و افراد مسئول بيشتر از شبكه هاي Peer – To – Peer مشخص مي گردد . به طور كلي وظيفه سرور سرويس دادن به كاربران است . اغلب يك وظيفه خاص به Server محول مي شود كه مي تواند شامل مديريت كاربران ٬ امنيت در شبكه ٬ مديريت چاپگرها ٬ صفحات وب ٬ فايلها و بانكهاي اطلاعاتي باشد . پس

Server هاي زيادي ممكن است در يك شبكه وجود داشته باشند كه هر كدام از آنها يكي از وظايف فوق را دارند . براي مثال به يكي از سرورهاي شبكه Client/Server كه مسئوليت مديريت و حفاظت شبكه را بعهده دارد ٬ در محيط ويندوز NT ٬  Primary Domain Controller  ناميده مي شود .

كارت شبكه

كارت شبكه يا (Network Interface Card) NIC سخت افزاري است كه كامپيوتر را به كابل شبكه متصل مي سازد . وظيفه كارت شبكه گرفتن اطلاعات از كامپيوتر و تبديل آنها به فرمت قابل ارسال توسط كابل شبكه و كنترل عدم آشفتگي اطلاعات ارسالي و دريافتي است . اطلاعات داخل كامپيوتر بطور موازي از طريق گذرگاهها (Bus) كه معمولا 32 بيتي هستند منتقل مي شوند . اما هنگاميكه كارت شبكه مي خواهد آنها را به كابل شبكه بفرستد ٬ تنها 2 سيم در كابل شبكه وجود دارد . بنابراين Bus آن يك بيتي است . پس كارت شبكه يك مبدل موازي به سري محسوب مي شود . كه البته هنگام ورود اطلاعات از شبكه به كامپيوتر برعكس عمل مي كند .

كارت شبكه بايد بتواند موقعيت خود را در بين ساير كامپيوترها مشخص كند . تمام كارت هاي شبكه در سراسر جهان داراي يك شماره سريال هستند كه به صورت سخت افزاري سازنده بر روي لايه فيزيكي آنها قرار داده است . بوسيله اين شماره سريال كه مورد تاييد IEEE نيز مي باشد ٬ اين كارت هاي شبكه از يكديگر متمايز مي شوند . مثلا در سيستم عامل ويندوز اگر كامپيوتر شما به صورت TCP/IP به شبكه متصل باشد  مي توانيددر پنجره Command دستور IPConfig  / ALL   را تايپ كنيد . با فشار دادن كليد Enter يك شماره دوازده رقمي بر مبناي 16 مشاهده خواهيد كرد ٬ كه آدرس فيزيكي كارت شبكه است . براي مثال عدد زير يك نمونه از آدرس فيزيكي كارت مي باشد.

00-11-09-D0-4F-21

كابل هاي شبكه

در شبکه های محلی از کابل بعنوان محيط انتقال و بمنظور ارسال اطلاعات استفاده می گردد.ازچندين نوع کابل در شبکه های محلی استفاده می گردد. در برخی موارد ممکن است در يک شبکه صرفا” از يک نوع کابل استفاده و يا با توجه به شرايط موجود از چندين نوع کابل استفاده گردد. در شبكه هاي LAN نوع كابلي كه استفاده مي شود بستگي مستقيم به سرعت مورد نياز براي انتقال داده ها و نوع داده هايي كه كارت هاي شبكه مي توانند انتقال دهند دارند . كابل  Ethernet نازك از يك كابل هم محور استفاده مي كند كه داراي يك مغزي روكش شده است و انتهاي آن به فيش BNC ختم مي شود . اين نوع كابل مستقيما توسط يك اتصال T شكل به كارت شبكه متصل مي گردد. اين كابل نبايد از اتصال T شكل كارت شبكه فطع شود . زيرا كابل شبكه از يك كامپيوتر به كامپيوتر ديگر انتقال مي يابد و همه آنها را به هم متصل مي كند . اگر يكي از كابلها از اين اتصال جدا شود بقيه كامپيوترهايي كه به اين كابل متصل هستند ديگر به شبكه متصل نيستند .

نوع کابل انتخاب شده برای يک شبکه به عوامل متفاوتی نظير : توپولوژی شبکه، پروتکل و اندازه شبکه بستگی خواهد داشت . آگاهی از خصايص و ويژگی های متفاوت هر يک از کابل ها و تاثير هر يک از آنها بر ساير ويژگی های شبکه، بمنظور طراحی و پياده سازی يک شبکه موفق بسيار لازم است .

کابل (Unshielded Twisted pair )UTP

متداولترين نوع کابلی که در انتقال اطلاعات استفاده می گردد ، کابل های بهم تابيده می باشند.اين نوع كابل سرعت بيشتري را پشتيباني مي كند و ارزان تر و انعطاف پذيرتر نيز مي باشد .  اين نوع کابل ها دارای دو رشته سيم به هم پيچيده بوده که هر دو نسبت زمين دارای يک امپدانش يکسان می باشند. بدين ترتيب امکان تاثير پذيری اين نوع کابل ها از کابل های مجاور و يا ساير منابع خارجی کاهش خواهد يافت . کابل های بهم تابيده دارای دو مدل متفاوت : Shielded ( روکش دار ) و Unshielded ( بدون روکش ) می باشند. کابل UTP نسبت به کابل STP بمراتب متداول تر بوده و در اکثر شبکه های محلی استفاده می گردد.کيفيت کابل های UTP متغير بوده و از کابل های معمولی استفاده شده برای تلفن تا کابل های با سرعت بالا را شامل می گردد. کابل دارای چهار زوج سيم بوده و درون يک روکش قرار می گيرند. هر زوج با تعداد مشخصی پيچ تابانده شده ( در واحد اينچ ) تا تاثير پذيری آن از ساير زوج ها و ياساير دستگاههای الکتريکی کاهش يابد.

تقسيم بندی بر اساس حوزه جغرافی تحت پوشش . شبکه های کامپيوتری با توجه به حوزه جغرافيائی تحت پوشش به سه گروه تقسيم می گردند :

شبکه های محلی ( کوچک ) LAN

شبکه های متوسط MAN

شبکه های گسترده WAN

شبکه محلی  [LAN= Local Area Network] :

ارتباط واتصال بیش از دو یا چند رایانه در فضای محدود یک سازمان از طریق کابل شبکه وپروتکل بین رایانه ها وبا مدیریت نرم افزاری موسوم به سیستم عامل شبکه را شبکه محلی گویند. کامپیوتر سرویس گیرنده باید از طریق کامپیوتر سرویس دهنده به اطلاعات وامکانات به اشتراک گذاشته دسترسی یابند. همچنین ارسال ودریافت پیام به یکدیگر از طریق رایانه سرویس دهنده انجام می گیرد. از خصوصیات شبکه های محلی می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1 – اساسا در محیط های کوچک کاری قابل اجرا وپیاده سازی می باشند.
2 – توانائی ارسال اطلاعات با سرعت بالا.
3 – دارای یک ارتباط دایمی بین رایانه ها از طریق کابل شبکه می باشند.

4- محدوديت فاصله

5 – قابليت استفاده از محيط مخابراتی ارزان نظير خطوط تلفن بمنظور ارسال اطلاعات

6 – نرخ پايين خطاء در ارسال اطلاعات با توجه به محدود بودن فاصله اجزای یک شبکه محلی عبارتند از :
الف – سرویس دهنده
ب – سرویس گیرنده
ج – پروتکل
د- کارت واسطه شبکه
ط – سیستم ارتباط دهنده

شبکه های MAN . حوزه جغرافيائی که توسط اين نوع شبکه ها پوشش داده می شود ، در حد و اندازه يک شهر و يا شهرستان است . ويژگی های اين نوع از شبکه ها بشرح زير است :

1 – پيچيدگی بيشتر نسبت به شبکه های محلی

2 – قابليت ارسال تصاوير و صدا

3 – قابليت ايجاد ارتباط بين چندين شبکه

فهرست مطالب مقاله درباره شبکه, در ادامه قابل مشاهده می باشد.

• فصل اول 1
• سیگنال ها و پروتکل ها
• فصل دوم 39
• مدل OSI
• فصل سوم54
• پروتکل TCP/IP
• فصل چهارم81
• لایه اینترنت
• فصل پنجم121
• ارسال اطلاعات با استفاده از TCP/IP
• فصل ششم129
• مسیریابی

در صورت تمایل شما می توانید مقاله درباره شبکه را به قیمت 19900 تومان از سایت فراپروژه دانلود نمایید. اگر در هر کدام از مراحل خرید یا دانلود با سوال یا ابهامی مواجه شدید می توانید از طریق آدرس contact-us@faraproje.ir و یا ارسال پیامک به شماره: 09382333070 با ما در تماس باشید. با اطمینان از وب سایت فراپروژه خرید کنید، زیرا پشتیبانی سایت همیشه همراه شماست.