مقاله ایثار

بخشی از مقاله ایثار

مقدمه

نگاه به مقوله ايثار نگاه عميقي است.ايثار و شهادت(كه قله و اوج ايثارگري است) نهايت كمال يك انسان است كه خود را در خدا ذوب كرده اين كمال ومشاهده آن ديد وسيعي را مي طلبد. كه در خور شايسته بررسي ابعاد آن باشد اين يك مقوله انساني است كه در همه جوامع وجود دارد ساير ملل براي ايثارگران وكشته شدگان جنگهاي خود عظمت وجايگاه خاصي قائلند وهمواره كوشيده اند آنها را با مباهات وافتخارات وذخيره اي براي پيشرفت نسلهاي بعدي قرار دهند.حتي كشورهايي هم كه درگير جنگ نبوده واز اين حماسه آفريني هاي تاريخي بي بهره بوده اند سعي كرده اند با اسطوره معنوي هايي در فرهنگ بومي خود تجلي گاه كمال انسانيت را به مردم خود شناسانده و به نوعي روح ايشان را براي رشد و ترقي آماده تر سازند چرا كه همين فضيلتهاي فردي است كه موجب ايجاد پيوند بين افراد مختلف اجتماع  ودر نهايت برقراري ارتباط بين جوامع مختلف ميشود در ايران اسلامي ما هم به دليل استحكام مباني ديني ونيز تمدن وپيشينه ي غني فرهنگ اين بحث يعني ايثار است.

اين فضيلت (از خود گذشتگي) زماني در ريز علي خواجوي دهقان فداكار جلوه مي‌كند و زمان ديگر در يك معلم فداكار تجلي مي يابد و مواردي چون نوجوانان ها و دانش آموزاني چون شهيد فهميده مي توان يافت.

ايثار

كلمه اي زيبا است، فضيلتي بزرگ دارد، اما عملي است كه بسيار دشوار از گذشتن از خود ومقدم داشتن ديگران، شجاعتي بزرگ مي طلبد واين عمل قهرمانانه جز از روح هاي بزرگ و پاك سر نمي زند، چه ايثار مالي، چه ايثار جاني خودمحوري سه راه ايثار است.

تعلقات و وابستگي ها هم براي رشد خصلت هاي كمال گرا است. برادري در سايه ي ايثار معني مي يابد. ايثارگر كسي است كه درعين نياز ديگري را بر خود مقدم مي داند و در عين خستگي كارهاي دشوار را بر عهده مي گيرد وفداكارانه به خاطر خدا به نفع مردم از حق شخصي خود مي گذرد.ايثارگري ،وارستگي از وابستگي هاست.در رابطه هاي مالي با ديگران نيز چنين است.كسي كه شادي خود را به قيمت اندوه ديگران بدست مي آورد مسلمان نيست.

و آن كه راحتي خود را با رنج ديگران مي طلبد انسان نيست. اگر درجمع مومنان روحيه ي ايثارگري برادرانه باشد، تا آن جا كه جيبها و منافع يكي باشد نه تنها اصطكاك منافع پيش نمي آيد و نه تنها كلاه گذاري بر سر ديگران در انديشه هاي نمي گذرد بلكه روحيه ي سختي پذيري براي رفاه ديگران رواج مي يابد، كاري كه خدا پسندانه است. ايثارگر چون رضاي خدا را بدست مي آورد از عمق جان خشنود مي شود.

اوج صفا و گذشت در آن است كه برادري را به مرز يگانگي برسانند با وحدت درخواسته وحدت در محبت وحدت در منفعت.

امام سجاد (ع) به مردي فرمود:آيا به اين مرحله رسيده ايد كه يكي از شما دست در جيب ديگري كند و آنچه را كه نياز دارد بردارد بي آنكه اجازه بگيريدكه گفت: نه فرمود: پس هنوز برادر نيستند!

هل يدخل احد كم يدل في كم اخيه وكسبه فياخذ مايريد من غير اذن؟

قال:لاقال: فلستم بالاخوان

وبه راستي كه چه مرز دشواري: ولي برادري، اين دشواري ها را آسان مي سازد.البته بي اجازه دست در جيب وكيف كسي كردن هم حرام است هم خلاف ادب ليكن در حديث ياد شده منظور آن است كه صفا و برادري ويكرنگي واخوت دوبرادر ديني به حدي برسند كه جيب من وتو با هم نداشته باشند و حتي در استفاده از احوال يكديگر محتاج به اجازه گرفتن نباشد و يعني اوج برادري و ايثار! روحيه ي سرشار از (حال) و(آبرو) ارزش فوق تصور دارد واگر بر زندگي ها ومعاشرت ها سايه گستر شود بهشت را در همين دنيا هم مي توان ديد.[1]

1-2 هدف ايثار

هدف ايثار اين است كه رضاي خداوند را بر رضاي خود ترجيح دهي و خشنودي خداوند را به خشنودي غير از خدا برتر بخشي ورضاي خداوند را بر هواي نفست ترجيح دهي زيرا رضاي خداوند والاتر است. دائما اين سوال را از خودت بپرس: چه چيزي خدا را راضي مي كند؟

در اين صورت لذت ايثارت را در لبخند ديگري خواهي يافت وشاديت را با ايثار در سعادت ديگري مي يابي. آيا آن را قبلا چشيده اي؟

اين را حفظ كن: مقصد ايثار اين است كه رضاي خداوند بر رضاي غير او ترجيح دهي[2].

2-2 سخنان بزرگان دين [3]

با ساير مردم به انصاف و با مومنين به ايثار رفتار كنيد.

خدا را چنين است كه جز سه دسته وارد بهشت نمي شوند.

امام علي (ع)

يكي از آنها كساني هستند كه برادر مومن خود را به خاطر خدا بر خويشتن مقدم مي گيرند.

امام باقر(ع)

ايثار كنندگان ازرجال اعرافند.

امام علي(ع)

به هنگام ايثار است كه گوهر كريمان آشكار مي شود.

امام علي(ع)

ديگران را بر خود ترجيح مي دهند و هر چند خود به آن محتاج باشد.

امام صادق (ع)

ايثار زيور پارسايي است.

امام علي(ع)

ايثار فضيلت است و احتكار رذيلت وفرومايگي .

امام علي(ع)

1-2 سخنان دانشمندان ونويسندگان

1- دليري زهوشيار بودن بود

2- دلاور سزايش ستودن بود

(فردوسي)

1-braving is from becoming sober

2-vali ant is deserving to prise

2- براي تحقق يك هدف خواه امير باشي يا گدا فرق نمي كند و تنها يك ميزان معين شده است كه در آن ايثار و فداكاري است.

(دكتر ماردن)

2-For Fall Fill adream, It s not different that you be a prince or beggar It s have Fixed a cost For all of people and those are self-sacrifice and devotion.

3- آنكس كه در راه پسند خود دست از جان مي شويد بزرگ نيست. آنكس بزرگ است كه در راه ديگران بميرد.                               (گاندي)

3-Every body who die tor him/her self is not great. That one is great who die for the other people.

4- ايثار وفداكاري بدون اميدواري وآرزو منتهي درجه ي فضيلت انساني است.

(لوفوي)

4-giving aboundance and devotion without any hope is the Eud of the humus saperority or virtue.

5- هر چه به فداكاري و مهرورزي خود بگيريم كامل تر و خوشبخت تر خواهيم شد.

چرا كه هيچ خالي به اندازه ي جوانمردي ومهرباني به سلامتي روح كمك نمي كند

(جان كاينزل)

5-If weused to devotion and kindness we will be more pertect and lacky because Nothing can help to our health unless the generosity and kind ness.

6- بهترين مردم سودمندترين آنهاست.              (حضرت محمد (ص))

6 -The best of all is the asefull of them.

7- ايثارگر اولين كسي است كه وارد بهشت مي شود.

7-abundancer is the first person who in ter in the heaven.

4-2 حديث ايثار در كلام يار

براي امام (ره) آنچه به عنوان يك هدف خدشه ناپذير اهميت داشت ،عمل به تكليف الهي وپاسداري از ارزش ها و آرمان هاي اسلامي بود. ازديدگاه امام(ره) ايثار و جان فشاني در راه تحقق آرمان ها وتثبيت ارزش هاي الهي، مقدم بر هر خدمت وحركتي به شمار مي آيد.

فرصتي است مغتنم تاديگر بار،اهداف و آرمان هاي متعالي آن رهبر هميشه جاويد ، توصيه ها ورهنمودهاي آن روح جاودانه الهي مورد تذكر وتاكيد قرار گيرد، باشد كه با پيگيري آرمان هاي وتداوم راه آن بزرگوار،رضايت حق تعالي را كسب وروح امام راحل را از خود راضي وخشنود بنماييم انشاء الله.

مروري گذرا به سير زندگي سراسر تلاش ومجاهدت توام با صبر ومقاومت امام خميني (ره) كه از ايمان سرشار وتوكل لايزال آن مرد خدا به  ذات حق تعالي مايه مي گرفت حاكي از اين حقيقت والاست كه آنچه براي حضرت امام(ره) به عنوان يك هدف خدشه ناپذير اهميت داشت،عمل به تكليف الهي وپاسداري از ارزش ها و آرمان هاي اسلامي بود. هنگامي كه فرياد ستم كوب حضرت امام(ره) به سال 1342 در مخالفت با مظالم دستگاه ظلم وجور حاكم، لرزه بر اندام رژيم شاه واربابانش افكند، و زماني كه غريو رعد گون آن فرياد گر بزرگ، به سال 1343 در اعتراض به تصويب قانون اسارت بار كاپيتولاسيون توسط مجلس فرمايشي وقت، سكوت سنگين حاكم برخفتگان وخموشان را شكست، و آن هنگام كه سخنان آگاهي بخش واعلاميه هاي بيدار كننده آن قائد دور از وطن جان ودل عاشقان امام را لبريز از عشق وايمان و اميد به پيروزي مي ساخت وقلب دشمنان اسلام وقرآن را از شر ننگ تلخ گاهي وشور بختي مي آكند، آري در پس همه ي اين خروش ها و تلاش هاي خستگي ناپذير در طول اين ساليان تنها يك انگيزه ي مقدس به تمامي رخ مي نمود و آن جلب رضاي حق بود وانجام تكليف الهي وبس. و همين انگيزه ي خدايي نيز رمز توفيق آن طلايه دار قافله ي قيام وانقلاب گرديد. امام خميني باذره-ذره ي وجود خود اين كلام وحي را باور داشت كه :«بگو (اي پيامبر) كه آيا شما(دشمنان حق) جز يكي از دو نيكويي (شهادت يا پيروزي) ،چيز ديگري را مي توانيد از ما انتظار بريد؟(1)

و چنين بود كه او با سرمايه ي ايمان وا خلاص و پشتيباني ملتي حق جوي وخداجوي ،سرانجام رژيم تا بن دندان مسلح ستم شاهي را كه از حمايت همه جانبه ي ابرقدرت ها وقدرتهاي شيطاني برخوردار بود از سرير قدرت به زير كشيد وشالوده حكومت اسلامي را در اين رمز وبوم مي افكند امام خميني (ره) به عنوان بنيانگذار نظام جمهوري اسلامي ايران ،تبلور تجسم عيني تمامي ارزش هايي است كه اين نظام بر پايه آن استوار گشته است. او خلوص وخداجويي را سرلوحه حيات سراپا تلاش و ايثار خود قرار داده بود و نظام اسلامي ما نيزدر تمامي برنامه ريزي ها وجهت گيري هاي فرهنگي، سياسي،اقتصادي و.. اين هدف مقدس را نصب العين قرار داده است.

از اين ديدگاه ايثار وجان فشاني در راه تحقق آرمان ها وتثبيت ارزش هاي الهي مقدم بر هر خدمت و حركتي به شمار مي آيد ، چه، در پرتو ايثار وفداكاري است كه امنيت جامعه ي اسلامي در قبال توطئه هاي دشمنان تضمين شده زمينه ي مناسب براي ساختن يك جامعه ي نمونه ي قرآني فراهم مي گردد. ايثارگراني كه با خلوص و عشق وصفا وبدون كمترين چشمداشتي به امام عزيزشان اقتدا كردند و جلب رضاي حق را بر هر خواسته ي ديگري ترجيح دادند اينان از ديدگاه امام (ره) احياگران اسلام و ارزش هاي متعالي اسلام اند. امام خميني(ره) در توصيف مقام و جايگاه جانبازان اين فاتحان قله هاي بلند ايثار ، چنين مي فرمايند:

اين جانبازان حماسه آفرين كه پرچم پرافتخار لااله الا الله را بر فراز كشور عزيز به اهتزاز در آورده اند و با خون وتوان خود شرافت انساني ملت بزرگ را بيمه نمودند و با پشتيباني توده هاي ميليوني به پا خاسته ائمه كفر والحاد را شكست مفتحانه داده و كشور را از لوث وجود آنان پاك نمودند الحق به ملت ما حق بزرگ دارند.(2)

توجه وعنايت تام وتمام حضرت امام (ره) نسبت به ايثارگران و از جمله جانبازان ،‌از اين  واقعيت نشات مي گيرد كه ايثارگران در صف مقدم جبهه ي دفاع از اسلام و ميهن اسلامي قرار گرفته اند وعزيزترين سرمايه ي وجودي، يعني جان خود را در معرض خطر قرار داده اند. البته در جامعه ي اسلامي تمام افرادي كه به نحوي از آنها در پيشبرد جامعه به سوي اهداف خود نقشي ايفا كنند داراي ارزش واعتبارند اما بديهي است كه در اين ميان آن جوان مرداني كه براي حفظ كيان اسلام و قرآن جان خود را خالصانه فدا كرده اند و يا تا مرز شهادت به پيش رفته با تقديم بخشي از سلامت وعضوي از پيكر پاك خويش «خود چراغ هدايتي شده اند كه در گوشه –گوشه ي اين مرز بوم به دين باوران راه رسيدن به سعادت آخرت را نشان مي دهند راه رسيدن به خداي كعبه را»

3- اين جاست كه وظيفه ي بس خطير جامعه و تمام كساني كه ايثارگران به گردان آنان حق حيات دارند آشكار مي گردد.و اما اين مقوله نيز از دو جهت قابل توجه وبررسي است:

يكي آنكه اساسا جامعه بايد دين خود را نسبت به كساني كه با ايثار و جانبازي حيات و بقاي جامعه را تضمين كرده اند، ادا كند و كوتاهي وسهل انگاري در انجام اين وظيفه كفران نعمت وناسپاسي وحق ناشناسي است.از جهت ديگر، قدرداني نسبت به ايثارگران نشانه ي ارج گذاري به ارزش هاي گران قدري است كه تداوم انقلاب و نظام ، مديون حضور فراگير آنها در عرصه ي زندگي فردي واجتماعي مردم ماست. وقتي ارزش هايي هم چون ايثار و فداكاري خداي ناخواسته- در جامعه ي اسلامي ما كمرنگ مي شوند وضد ارزشها براي بروز وظهور وجلوه گري، عرصه ي مناسب و ميدان باز پيدا كنند، در آن صورت از انقلاب اسلامي نيز ظاهري بيش باقي نخواهد ماند ضمن آن كه در مقاطع حساس و بحراني، نظام از پشتوانه ي عظيم حضورايثارگران در برابر دشمنان خود محروم خواهد ماند. بنابراين بايد دانست كه ايثارگران از نگاه امام(ره) قدراني نسبت به ايثارگران نشانه ارج گذاري به ارزش هاي گران قدري است كه تداوم انقلاب و نظام مديون حضور فراگير آنها در عرصه زندگي فردي و اجتماعي مردم ماست. و از جمله جانبازان، به حق سرمايه هاي اصلي و پشتوانه هاي حقيقي انقلاب ونظام محسوب مي شوند و از اين رو بايد اهتمام وعنايت نظام نيز متوجه اين قشر فداكار جامعه گردد. دراين خصوص، به جاست كه از رهنمودهاي امام راحل(ره) بهره مند شويم كه خطاب به كار گزاران نظام اسلامي مي فرمايند:« به همه مسئولان كشورمان تذكر مي دهم كه در تقدم ملاك ها، هيچ ارزش وملاكي مهم تر از تقوا و جهاد در راه خدا نيست و همين تقدم ارزشي الهي بايد معيار انتخاب وامتياز دادن به افراد واستفاده از امكانات و تصدي مسئوليت ها و اداره كشور، و بالاخره جايگزين همه سنت ها وامتيازات غلط مادي ونفساني بشود چه در زمان جنگ و چه در حالت صلح، چه امروز وچه فردا، كه خدا اين امتياز را به آنان عنايت فرموده است و صرف امتياز لفظي و عرفي كفايت نمي كند،‌كه بايد هم در متن قوانين و مقدرات وهم در متن عمل وعقيده وروش و منش جامعه پياده شود و مصلحت زجر كشيده ها و جبهه ها رفته ها و شهيد واسير ومفقود ومجروح داده ها-و در يك كلام مصلحت پا برهنه ها و گودنشينها ومستضعفين ،بر مصلحت قاعدين در منازل ومناسك ومتكين ومرفهين گريزان از جبهه وجهاد وتقوا و نظام اسلامي مقدم باشد.

4- اكنون هر چند در سال گذشت رحلت امام عزيز مان، با رغم فراق وهجران آن روح خدا، برجانمان سنگيني مي كند، اما خداي را شكر مي گذاريم كه از نعمت رهبري شخصيتي بهره منديم كه خود درمحضر امام راحل، درس خلوص وايثار وعمل به تكليف الهي را به خوبي آموخته و افتخار آن را دارد كه به كسوت جانبازي درآمده است. توجه واهتمام عظيم مقام معظم رهبري،حضرت آيت الله خامنه اي نسبت به ايثارگران، نويدبخشي آن است كه با تحقق رهنمودها ووصاياي امام خميني(ره) تداوم انقلاب اسلامي تضمين ومسير نظام جمهوري اسلامي ايران به سمت اهداف از پيش تعيين شده هموار گردد.[4]

بنياد مستضعفان وجانبازان انقلاب اسلامي نيز در اين ميان مسئوليت سنگيني را بر دوش خود احساس مي‌كند كه اميدوار است با لطف وعنايت خداي متعال، استمداد از روح جاودانه ي حضرت امام (ره) حمايت  مقام معظم رهبري وپشتيباني ملت شريف و حق شناس، بتواند وظايف خطير محوله رابه نحواحسن به انجام رساندودين خود رانسبت به مستضعفان وجانبازان-اين شهيدان زنده وسندهاي گوياي عزت وآزادگي ادا نمايد.ان شاءالله.²