دانلود مقاله بررسی نماتد سیب زمینی

گیاهان سر منشأ زنجیره غذایی و حیات در کره زمین بوده و به عنوان ثروت ملی هر کشور به شمار می روند. هر قدر مساحت اختصاص یافته برای گیاهان مربوط به یک گونه و یا یک جنس بیشتر باشد اهمیت آن گیاه نیز به طور طبیعی افزایش خواهد یافت… پیشنهاد می کنیم ادامه این مطلب مفید و ارزشمند را در مقاله بررسی نماتد سیب زمینی دنبال نمایید. این فایل شامل 159 صفحه و در قالب word ارائه شده است.

مشخصات فایل بررسی نماتد سیب زمینی

عنوان: بررسی نماتد سیب زمینی
فرمت فایل : word (قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 159
حجم فایل :  28,7 مگابایت

بخشی از  مقاله بررسی نماتد سیب زمینی را در ادامه مشاهده خواهید نمود.

فصل دوم

الف- مروری بر مطالعات انجام شده  درجهان

حافظ و اراجی (1914)،گلدن و همکاران (1980) ، سانتو و همکاران (1980) از روی  سیب زمینی در ایداهو جنس های Meloidogyne  (نماتد مولد گره ریشه)  Pratylenchus (نماتد مولد ز خم ریشه) ، Trichodorus  و نماتد پوسیدگی غده سیب زمینی  Ditylenchus destructor را  گزارش کردند که نماتد پوسیدگی غده و نماتد مولد گره ریشه مشکلات اساسی را در جمعیت سیب زمینی های نواحی ایداهو ایجاد میکند (Gollden et al , 1980 ;Santo et al ,1980 ; Hafez & Araji, 1914)

مورسینک( 1966)،مای و همکاران( 1960) بیان نمودند بعضی گونه های جنس Pratylenchus و به احتمال زیاد گونه P. Steineri نیز می تواند مستقیماً به غده های سیب زمینی خسارت بزند. P. Penetrans دارای میزبانهای متعدد از جمله سیب زمینی می باشد (Morsink , 1966. Mai et al , 1960)میلر و همکاران( 1967 )گزارشاتی از خسارت به سیب زمینی بوسیله چندین گونه نماتد مولد زخم (Pratylenchus spp.) ارائه کرده اند.در  بعضی موارد خسارت مستقیم است در حالی که در موارد دیگر خسارت غیر مستقیم یا بصورت تشدید کننده بیماریهای دیگر است (Miller et al ,1967).

بنا به گفته میلر( 1967) ، و ریچ (1977)  Pratylenchus scribaneri مستقیماً می تواند بر روی غده های سیب زمینی زخم ایجاد می کند . او بیان کرد برآمدگی های جوش مانند روی غدد سیب زمینی ناشی از نماتد مولد زخم P.scribaneri می باشد (Miller , 1967. Rich , 1977).

وین اسلو و ویلیز (1972)، گونه  destructor  Ditylenchus   را یک نماتد پلی فاژ دانسته و حدود 90 گونه گیاهی از خانواده های مختلف  رابه عنوان میزبانهای این گونه معرفی کرده اند. سیب زمینی میزبانهای اصلی این نماتد بوده و از میزبانهای رایج دیگر  می توان از آفتابگردان ، بادام زمینی، پیاز، تنباکو، چغندر قند، خیار، سیر ، گوجه فرنگی، نیشکر، هویج، یونجه نام برد. نماتد پوسیدگی سیب زمینی یک انگل داخلی مهاجر قسمت های زیر زمینی گیاهان می باشد که به ندرت به قسمت های هوایی حمله می کند. این نماتد از طریق استولون، چشم ها و عدسک ها وارد سیب زمینی می شود ( Winslow & Willis , 1972).

استون (1972) ، هوکر (1981) نماتد Globodera pallida را روی سیب زمینی های آمریکای جنوبی و اروپا گزارش کردند (Stone , 1972 . Hooker , 1981).

هوپر(1973) بیان کرد که نماتدهایی هستند که به اندامهای زیرزمینی گیاه حمله می کنند و داخل غده سیب زمینی رفته و در آنجا رشد کرده و به زندگی ادامه میدهند (Hooper , 1973).

همچنین او بیان نمود که نماتد پوسیدگی غده سیب زمینی اگر چه در ظاهر به نماتد ساقه یونجه Ditylenchus dipsaci شبیه می باشد، ولی قادر به تشکیل پشم نماتد (eelworm wool) نبوده و به آسانی در برابر خشکی مقاومت نمی کند. با این وجود می تواند در خاک، روی علفهای هرز و میزبانهای قارچی باقی بماند (Hooper , 1973).

بوپاباج و هاگو (1974) تأثیر آلدیکارپ و اگزامیل  را  در را بطه با گونه ی Globodera rostochiensis در  گیاه سیب زمینی  مورد بررسی  قرار دادند (Bopabaj & Hague , 1974) .مطالعه کوستینا و زولودوا (1974) نشان داده است که در ارقام سیب زمینی زراعی و گونه های وحشی آن درجاتی از مقاومت تا مصونیت وجود دارد. بررسی 111 رقم سیب زمینی رایج آلمان دررابطه با  مقاومت به نماتد پوسیدگی سیب زمینی  در سال 1971 نشان داد که ارقام Fekula , Khorza ، Poet ، Apta ، Anett ، Ali نسبت به نماتد پوسیدگی سیب زمینی مقاوم هستند (Kostina & Zholudeva , 1976).

 اگریوس (1978) نماتد مولد زخم را پارازیت داخلی و مهاجر  در گیاهان مختلف معرفی کرده است . گونه های Pratylenchus علایمی بصورت جوش ها ی کوچک به رنگ قهوه ای متمایل به ارغوانی روشن تا تیره بر روی غده های سیب زمینی بوجود می آورند. غده های آلوده بتدریج استحکام خود را از دست داده، چروکیده و ممکن است خشک و مومیایی گردند. گیاهانی که توسط این نماتد آلوده می شوند، از رشد بازمانده و زرد می گردند. خسارت و صدمه حاصله از این نماتد ممکن است با کمبود مواد غذایی یا خشکسالی اشتباه گردد. علایم روی ریشه مشخص تر بوده و شامل زخمهای مجزا روی ریشه اصلی و ریشه های فرعی می باشد. این زخمها کشیده، آبسوخته و در ابتدا به رنگ روشن هستند که به زودی به رنگ قهوه ای تیره یا تقریباً سیاهرنگ در می آیند. این زخمها ممکن است بهم پیوسته و دور ریشه را گرفته و آن را خشک نمایند.ریشه های آلوده، سیاهرنگ، کلفت، تعداد آنها به میزان زیادی کاهش می یابد (Agrios , 1978).

همچنین اگریوس (1978) عامل بیماری گره ریشه را در سیب زمینی Meloidogyne spp. می داند.  او گونه M.acroneta را عامل ایجاد بیماری روی غده  سیب زمینی می داند. سایر محققان گونه های M.incognita , M. hapla را عامل بیماری  در سیب زمینی معرفی می کنند.

در بررسی دیگر ایوانوا (1975) نشان داد که 78 لاین و رقم  سیب زمینی از گونه های وحشی و زراعی نسبت به نماتد Ditylenchus destructor مقاوم هستند (Ivanova , 1975).

اگریوس (1976) ،یکی از نماتدهای سیستی را  که به سیب زمینی خسارت شدیدی وارد می کند، Globodera rostochiensis معرفی  کرد ، این گونه به گوجه  فرنگی و بادمجان نیز صدمه می زند  (Agrios , 1976).

ابرین  وریچ(1976) بیان کرد که علایم اولیه نماتد مولد غده .Meloidogyne spp شامل گالهای کوچک روی ریشه است که به دنبال آن ریشه تا حد زیادی حالت شاخه ای پیدا می نماید. گیاهان آلوده از رشد طبیعی بازمانده و در آب و هوای گرم و خشک پژمرده میگردند. بر سطح غده های آلوده برآمدگی های جوش یا زگیل مانند کوچک و بزرگ رشد می یابد. همچنین در نسوج آلوده غده معمولاً بین پوست و ناحیه آوندها، لکه های کوچک و قهوه ای رنگی پدیدار می گردد. علاوه بر این، میزان محصول نیز کاهش می یابد. زمستان گذرانی در این نماتد بصورت تخم درون گالهای روی ریشه است (O’Brein  & Rich , 1976).

ایزر واسمارت (1977) غده سیب زمینی را  پس از ورود نماتد به گیاه مورد بررسی قرار دادند. بعد از ورود نماتد به سلول ، حدود 4-3 سلول تخریب می شود. این نماتد پروتئین را شکسته و باعث نکروز  سلول می گردد. هیدرولیز نشاسته در دیواره سلولی افزایش یافته و میزان نشاسته حدود 38-30 درصد کاهش می یابد و میزان گلوکز در سلول افزایش می یابد. غده های سالم نیتروژن کمتری نسبت به غده های آلوده دارند (Esser & Smart , 1977).

کولن (1979) نمونه هایی از غده سیب زمینی همراه با خاک اطراف آن را برای مطالعه میزان ایناکلوم اولیه نماتد پوسیدگی غده Ditylenchus destructor برداشته و مورد بررسی قرار دادند. در این آزمایش مشخص شد ایناکلوم اولیه دومین مرحله  لاروی J2 نماتد  می باشد (Coolen , 1979).

سند(1979) بیان کرد که بکار بستن قرنطینه و رعایت اصول بهداشتی در مورد نماتد طلایی سیب زمینی یا نماتد سیستی سیب زمینی، آن را در ناحیه لانگ آیلند محدود کرده است (Sand , 1979).

ایوانز و برودی (1980) بیان نمودند که نماتد طلایی سیب زمینی درلانگ آیلند نیویورک به صورت یک شکل جدی درآمده بود. در حال حاضر تصور بر این است که این بیماری در سلسله جبال کوههای آند در پرو بصورت یک بیماری بومی می باشد. همچنین این بیماری از جزیره وانکوور در ایالت بریتیش کلمبیا و نیوماندلند گزارش گردیده است. علایم در گیاهان آسیب دیده بصورت توقف رشد، باریک شدن ساقه ها، زرد و نکروز شدن برگچه ها مشاهده می گردد. بوته ها ممکن است در اوقات گرم روز پژمرده شده و در شب تا اندازه ای به حالت اولیه برگردند. همچنین ممکن است  بوته ها  درقسمت انتهایی ظاهری کپه ای به خود بگیرند. گیاهانی که شدیداً آلوده هستند هرگز سبز نکرده و یا بزودی پس از خروج از خاک از پای در می آیند. نهایتاً در پی این وضعیت تعداد بوته ها در مزرعه کم شده و در سطح مزرعه لکه های پراکنده عاری از پوشش گیاهی نمایان می گردد. رشد ریشه ها تا حد زیادی کاهش یافته و ریشه ها معمولاً کوچک، افشان و به میزان زیاد منشعب می شوند، به طوری که به آن منظره پر مانند میدهد. غده ها نیز از لحاظ تعداد و اندازه کاهش می یابد (Evans & Brodie  , 1980).استفان (1980) در مطالعات گلخانه ای و مزرعه ای نشان داده است که تعداد قابل توجهی از ارقام زراعی حساسیت کمی  به نماتد طلایی سیب زمینی داشته و در برخی از لاین های گونه های وحشی سیب زمینی هیچ گونه آلودگی صورت نگرفته است (Stefan , 1980).

دامادزاده و نیگل (1981) بیان نمودند که کربوفوران تأثیر منفی در سیکل زندگی نماتد سیستی سیب زمینی Globodera rostochiensis داردو روی تخمهای داخل  هر سیست اثر می گذارد. همچنین تأثیر منفی این نماتد کش روی نماتدهای Meloidogyne incognita ، Pratylenchus penetrans ، clayloni Tylenchorhynchus هم دیده شده است. (Damadzade & Nigel , 1981)

طبق  مطالعات  جاتالا وهمکاران (1982) علائم بیماری  نماتد مولدغده در سیب زمینی  ابتدا دررون غده می باشد . چنداه پس از الودگی  علائم خارجی  ظاهر می شودو به صورت  زگیل هایی  قابل  رویت است (Jatala et al , 1982).

مطالعه دیگر توسط ایوانوا (1983) نشان داد که 54 کولیتوار از 540 کولیتوار در بلاروس دارای درجاتی از مقاومت هستند (1 تا 16 درصد غده ها آلوده بودند) و تعدادی از ارقام خارجی از قبیل Kardia ، Patroness ، Scutella کاملاً مقاوم بودند (Ivanova , 1983).

در تحقیقی دیگر توسط بوکاسو و همکاران (1983) در شوروی سابق بر روی سیب زمینی های وحشی نشان داده شد که می توان از تعداد قابل توجهی گونه های جنس Solanum ، لاین های مصون بدست آورند (Bukasov et al , 1983).

دارلینگ و همکاران  (1983) ، کوکانتسوا (1983) در کنترل نماتد Ditylenchus destructor ، نماتد کش گرانوله کربوفوران را استفاده نمودند. در ایالت ویسکانسین U.S.A نماتد کش تدخینی اتیل دی بروماید در محدود کردن و بهبودی غده های آلوده مؤثر بود. (Chukantseva , 1983 . Darling et al , 1983).

مهمترین نماتدهای خسارت زا در سیب زمینی، نماتدهای سیستی سیب زمینی (G.Pallida , Globodera rostochiensis )، نماتدهای مولد گره ریشه (Meloicogyne spp.) و نماتد پوسیدگی غده (Ditylenchus destructor ) و نماتد ساقه (D.dipsaci) هستند. همچنین نماتدهای زخم ریشه (Pratylenchus spp.) ، نماتد گره دروغی ریشه (Nacobbus aberrans) ، نماتدهای عامل کلفتی ریشه (Paratrichodorus spp. Trichodorus spp.) که ناقلین ویروس Tobacco Rattle Virus نیز هستند و Longidorus maximus دارای اهمیت هستند (Mac Guidwin 1993 , Hooker 1984).

برودی(1984) ، و پیلیپنکو و سیگاروا (1998) بیان کردند که کشت کولتیوار مقاوم برای یک یا سه فصل ممکن است عفونت خاک را به میزان 99-80 درصد کاهش دهد (Brodei , 1984 ; Pylypenko , 1998 ; sigareva , 1998) .

ساسر و هارتمن (1985) پس از  بررسی خصوصیات مورفو لوژیکی و مورفومتریکی ماده های نماتد مولد غده ی ریشه  از جمله شکل شبکه ی کوتیکولی انتهای بدن( (Perineal Pattern و موقعیت منفذ ترشحی گونه Meloidogyne Javanica را از سانفرانسیسکوازروی سیب زمینی  گزارش نمودند (,1985 Hartmen & Sasser) .

دی وی تو و همکاران (1986و 2004 )در مطالعات خودگزارش کردند که کاهش میزان تولید مثل نماتد مولد غده باعث افزایش تراکم ایناکلوم اولیه نماتد در چندین محصول از جمله سیب زمینی می شود(Divito et al , 1986. Divito et al , 2004).

گرکو (1988) بیان نمودکه نماتدسیستی سیب زمینی  پارازیت اجباری  بوده وروی گروهی از خانواده های سیب زمینی ، گوجه فرنگی و بادمجان تأثیر گذاشته و باعث کاهش محصول تا 70-20 درصد می شود (Greco,1988).

گوبینا ( 1988) بررسی کرد که غده های آلوده و خاک حاوی نماتد Ditylenchus destructor دو منبع مهم برای آلوده کردن غده های سیب زمینی در خاک می باشند. نماتدهای موجود در غده های سیب زمینی آلوده به محض جوانه زدن غده، به قسمت های زیرزمینی ساقه و ریزوسفر مهاجرت می کنند. سپس قبل از مرحله گلدهی، نماتدها به ساقه های هوایی منتقل شده و در زمان مدت بین گل دادن و برداشت غده ها، نماتدها حداکثر تا 10 سانتی متر از ساقه هوایی بالا رفته، سپس شروع به مهاجرت به استولون و غده های جوان می کنند و آن زمانی است که این اندامها در حال شکل گیری هستند . غده های جوان اصولاً از محل استولن مورد حمله قرار گرفته و آلوده میشوند(Gubina , 1988).

آنتر (1989) ،  فیلیس (1994) ، گراماتیکاکی و همکاران (1999)، برتو و همکاران ( 2003)، همچنین دی وی تو و همکاران (2003) روی مقاومت کولتیوارهای سیب زمینی مطالعاتی داشتند. آنها بیان کردند که در هیچ کولتیواری از سیب زمینی مقاومت به نماتد گره ریشه Meloidogyne spp. در اروپا دیده نشده است. در این مطالعه M. javanica روی سیب زمینی حالت تهاجمی بیشتری نسبت به M.chitwoodi و  M. hapla دارد. (Anter, 1989  Phillis, 1994. Grammatikaki et al , 1999 . Berthou et al , 2003 . Divito et al , 2003   ).

ناکاسونو و همکاران (1990) نتایجی در رابطه با مطالعات هیستو پاتولوژیکی  گیاه سیب زمینی انجام دادند که این مطالعات حاکی از آن است که کولتیوارهای کارا و سانته سیب زمینی در برابر آلودگی بوسیله javanica Meloidogyne مستعدتر هستند (Nakasono et al , 1990).

بولتون و همکاران (1990) ، روش هایی را برای تشخیص Ditylernchus dostructor  را از سایر گونه های Ditylenchus بیان نمودند (Bolton , 1990).

دوال و همکاران (1990) اپتیمم درجه حرارت برای تفریخ تخم نماتد پوسیدگی  سیب زمینی را  28 درجه سانتی گرادذکر کردند. اما گونه های مختلف به شرایط کلیمایی مختلف سازگاری پیدا می کند. مثلاً در اروپا درجه حرارت مورد نیازبرای تفریح تخم پایین تراست. (De waele et al , 1990 ) .

دوال و همکاران ( 1991) در مورد جمعیت های D. destrutor در آفریقای جنوبی آزمایشاتی انجام دادند و بیان نمودند که این نماتد در کولتیوارهای مختلف سیب زمینی از جمله BP ، بو فل اسپرت ،Kimberely choise and late harvest بافت کالوس ایجاد می کند.

همچنین مشخص شد که علاوه بر رقمهای فوق، رقمهای واندر پلانک ،  ساکفیلر ، ساکفیلر امروزی برای نماتد پوسیدگی سیب زمینی (D. destructor) میزبانهای ضعیفی هستند (Waele et al ,1991  De).

اشتورهان و همکاران (1991) ، دکر (1989) بیان کردند که نماتد D.dstruetor از اغلب دنیا از جمله آمریکا، کانادا، پرو، اغلب کشورهای اروپایی ، روسیه، ایران، پاکستان، بنگلادش، چین، ژاپن، هاوایی، نیوزلند و آفریقای جنوبی گزارش شده است. همچنین این نماتد دارای اهمیت اقتصادی بوده و باعث ایجاد خسارت فراوانی در سیب زمینی می گردد. به عنوان مثال در روسیه باعث کاهش متوسط 30 تا 40 درصد کل محصول میشود. بیشترین آلودگی در سیب زمینی در دمای 15-20 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 100-90 درصد صورت می گیرد و نماتدها در رطوبت نسبی پایین تر از 40 درصد زنده نمی مانند (Sturhan, 1991. Decker , 1989).

ریچ (1991) نماتد پوسیدگی غده سیب زمینی را در چند مزرعه در جزایر پرنس ادوارد کانادا در آمریکا شمالی گزارش کرده است. پس از آن وقوع این بیماری بطور محدود در مناطق بریتیش کلمبیا در کانادا، ایالت آیداهو و ویسکانسین در ایالت متحده آمریکا گزارش شده است.

در آمریکا هیچ گونه علایم هوایی در ارتباط با این بیماری وجود ندارد، در صورتی که محققان اروپایی علایم ظاهری بیماری فوق را بصورت کوچک شدن برگها، ظهور لکه های متمایل به زرد روی آنها و ضخیم و ترکدار شدن ساقه گزارش کرده اند. علایم اولیه در غده ها بصورت ایجاد سوراخهای کوچکی است که به خسارت ناشی از کرمهای مفتولی شباهت دارد.سوراخهای موجود روی غده ها، رشد یافته و بصورت لکه های خاکستری رنگ در می آیند. این لکه ها سپس خشک ، دانه دانه و ترکدار شده و نوعی پوسیدگی به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای را روی غده ها بوجود می آورد که به هنگام برداشت ممکن است دیده شود و یا در انبار توسعه یافته و با پوسیدگی خشک فوزاریومی اشتباه گردد. همچنین حالت ترکدار شدن غده ها ممکن است به پوسیدگی حلقه ای باکتریایی شبیه باشد. امادر پوسیدگی  غده ی سیب زمینی  به وسیله ی  نماتد جمعیت انبوهی از نماتدهای کشیده و کرمی شکل دارای استایلت وجود دارد (Rich , 1991).

برودی و همکاران (1993) بیان کردند که نماتد مواد غده Meloidogyne spp. بسته به گونه نماتد می تواند در هوای گرم وسرد باعث خسارت و کاهش قابل توجهی در محصول سیب زمینی Solauum tubersum شود، در هوای گرم یا در هوای سرد، بستگی به گونه های نماتد دارد (Brodei et al ,1993).

ولواس و همکاران (1994) بیان کردند که توسعه مکان تغذیه در Meloidogyne javanica بر روی غده های سیب زمینی و ریشه های تغذیه کننده  نماتد مشابه گزارشاتی است که از M.incognita به دست  آمده ولی گونه ی  M.javanica خسارت  بیشتری را به غده های سیب زمینی وارد می کند(Volvas et al , 1994).

گرینر و همکاران (1996) طی مطالعاتی نماتدسیستی سیب زمینی را در ایالت متحده آمریکا، یک بیماری قرنطینه ای معرفی نموده و مشخص کردند که این نماتد به محصول سیب زمینی خسارت زیادی را بویژه در اروپا وارد می کند ( Grenier,1996).

هوسی و ویلیانسون ( 1997) بیان نمودند که سلول های غول آسا (Giant cell ) و بافت آلوده شده توسط نماتد مولدگره ورود مواد غذایی را به سلول میزبان باز داشته و انتقال آب و مواد غذایی را محدود می کند و به رشد بعدی گیاه سیب زمینی آسیب می رساند (Hussey & Willianson , 1997).

سعید و همکاران (1997) اثر تشدید کننده pratylenchus penetrans  را روی dahliae verticillium در ایالت متحده آمریکا بررسی نمودند (Saeed et al , 1997) .

شارما و همکاران در سال 1978 خسارت نماتد پوسیدگی غده سیب زمینی (Ditylenchus destructor ) را در کشور آذربایجان 8/3 تا 24 درصد گزارش کردند(Sharma et al . 1997)؛

ایوانز و همکاران( 1998)  گزارش کردند که  در بسیاری از کشورها  ی آسیایی  ، اروپایی و آمریکایی نماتد سیستی سیب زمینی pallida Globodera و نماتد سیستی چغندر قندHeterodera schuchtii خسارت وسیعی  به  محصول وارد می کند (et al , 1998  Evans ).

اینقام و همکاران (1999) نماتد گره ریشه گونه ی (Meloidogyne chitwoodi) رااز روی  سیب زمینی گزارش کردند. این نماتد باعث صدمه به غده ها در کلمبیا، واشنگتن و نواحی از شمال و غرب اقیانوس آرام می شود. غده های آلوده دارای برآمدگی های تاول مانند بوده ونماتدهای بالغ تولید لکه های قهوه ای خشک می نمایند. استفاده از نماتدکش های  تدخینی علیه  این  نماتد توصیه  می شود (Ingham et al, 1999 ).

این نماتد در ایالت ایداهو سبب کاهش بیش از 40% محصول  سیب  زمینی در مزرعه و 20% در انبار شده است (Hafez  et al ,2000) .

آلودگی غده های سیب زمینی بوسیله گونه های  جنس Meloidogyne   توسط کاوز و تورز( 2001 ) از آرژانتین، چاچار (1997) دربرزیل، چیت وود(1949) در فلوریدا ، ناکاسونو و همکاران (1990)  در ژاپن ،خان و داباج(1981) در لیبی، اَل هزمی و همکاران (1993) در عربستان صعودی و سینارلین و اترکین (1996) در ترکیه گزارش گردیده است (Chaves & Torres, 2001 . Charchar , 1997 . Chitwood, 1949 . Nakasono et al , 1990 . Al Hazmi et al , 1993 . Cinarli & Eterkin , 1996  Khan & Dabaj , 1981 ,  ).

حافظ و سانداراج (2001) گونه های  Meloidogyne را به عنوان آفت اصلی سیب زمینی تشخیص داده و آنها را در خاکهای ماسه ای پیدا کردند. اگر چه این جنس دارای چندین گونه است اما 2 گونه ی M.Chitwoodi و  M.hapla  بصورت عمومی روی سیب زمینی در ایداهو و شرق کلمبیا وجود دارد، معروف است.M. Chitwoodi اولین بار در سیب زمینی های واشنگتن دیده شد. اما هر دو گونه   M.Chitwoodi و M.haplaبه سیب زمینی حمله می کند و  باعث ایجاد برآمدگی در لایه های بیرونی غده می شود. با توجه به اینکه گونه های Meloidogyneدامنه میزبانی وسیعی دارند چنانچه محصولات میزبان دیگر با سیب زمینی  کشت شوند جمعیت آنها افزایش می یابد  همچنین چنانچه  سیب زمینی  بعد از  یونجه و در  در جه حراررت بهاری  بالا  کشت  شود ،  خسارت  این نماتد  خیلی  شدید  خواهد بود .خسارت این نماتد روی سیب زمینی معمولاً بصورت موضعی در اندازه های متنوع است.همچنین گیاه حالت کلروتیک و کوتولگی پیدا می کند. با وجود رطوبت کافی در خاک   گیاه ممکن است به آسانی پژمرده شود . سیب زمینی  های آلو ده به این نماتد مستعد  ابتلا به قارچها و باکتری ها  میشوند. مثلاً در حضور این نماتد گیاه مستعد آلودگی به پژمردگی ورتیسیلیومی نیز می گردد .

نماتدهای زخم ریشه مثل Pratylenchus neglectus و P. Penetrans  نیز

استعداد گیاه را به پژمردگی زود هنگام سیب زمینی افزایش میدهد. گونه های Pratylenchus در زمین های سیب زمینی اکثر کشورها گزارش شده است. در بین این گونه ها P.neglectus در اغلب کشورها عمده ترین نماتد مولد زخم گزارش شده است (Hafez & sundarag , 2001).

اوسیپکوک و همکاران (2002)  در مورد نژاد مقاوم به نماتد سیست سیب زمینی در اوکراین مطالعاتی انجام دادند. به عبارت دیگر هدف از کنترل، محدود کردن یا باز داشتن نماتد از کل سیکل زندگی سیب زمینی است .

آنها  در ایجاد نژاد کولتیوارهای سیب زمینی مقاوم به نماتدسیستی تلاش نمود و بیان کرد که این کولتیوارها با مقاومت دیگر پاتوژنها (باکتری، ویروس و قارچ) مخلوط شد و کمیت محصول را افزیش میدهد (Osypchuk, 2002).

ویشارت و همکاران (2002 ) خسارت نماتد Meloidogyne hapla را روی سیب زمینی در شمال شرقی، شمال و مرکز U.S.A ، شرق و مرکز کانادا گزارش کردند.

همچنین آنها بیان نمودند که کاهش استفاده آفتکش در خاک و کاهش تناوب زراعی، باعث افزایش این نماتد در خاک می گردد (Wishart et al ,2002).

دی وی تو و همکاران (2003) بیان کردند که ریشه های تغذیه کننده در کولیتوار سانته خسارت به رشد گیاه را با تراکم این اکلوم ابتد ایی در خاک افزایش میدهد، همچنین آنها تأیید کردند که Melvidogyne  Javanica دارای استعداد بالای خسارت و ظرفیت تولید مثل بیشتری روی غده سیب زمینی دارد (Divito et al, 2003).

تورن (2003) در شرح گونه Ditylenchus destructor بیان کرد که این نماتد افتی است کرمی شکل قابل مشاهد، کمتر از 2 میلی متر طول دارد. محل تغذیه آن از قسمت های زیرزمینی است و در ساقه و برگ و اندامهای هوایی وجود ندارد. این نماتد از راه سوراخهای طبیعی یا از راه چشم سیب زمینی وارد غده میشود. مراحل رشدی از تخم تا بالغ آن بین 3 هفته در درجه حرارت 27-20 درجه سانتی گراد طول می کشد. در غیاب گیاه میزبان نماتدها در هوای خنک و خاک مرطوب زنده می مانند. این نماتد حفرات کوچک در گوشت سیب زمینی و در زیر پوست تولید می کند. سپس این حفرات بزرگ، تیره با بافت پشمی و یک مرکز روشن تبدیل شد و بافت احاطه شده پوسیده می گردد. در سطح غده بطور مشخصی نواحی آفتاب سوخته دیده می شود. همچنین پوست تیره و شکافهایی در آن ممکن است ایجاد شود. این شکافها بزرگتر و نهایتاً تیره می گردد و رنگ آن از خاکستری به قهوه ای تیره تبدیل می شود (Thorne , 2003).

ولن وبر و استون (2003) در شرح نماتد سیستی سیب زمینی این گونه بیان می کند: لاروها و نماتدهای نر بالغ کرمی شکل، کمتر از 1 میلی متر طول دارند و به ریشه حمله کرده اما به راحتی قابل مشاهده نیست. ماده های بالغ به شکل کروی، به رنگ زرد – طلایی، کمتر از 1 میلی متر قطر دارند. ماده ها هم به ریشه حمله کرده و سر آنها در ریشه فرو رفته است. وقتی نماتد ماده می میرد، بدن تیره به رنگ قهوه ای با پوست سخت تبدیل می شود (Wollen weber & Stone , 2003).

دان (2004) روی پوسیدگی ریشه سیب زمینی در فلوریدا مطالعه کرد. وی اظهار داشت که اغلب پوسیدگی ریشه ناشی از نماتد Ditylenchus destructor است. (Dunn ,2004)

وینه و همکاران (2004) بیان کردند که امتحان غده ها همیشه دارای اطمینان کافی برای تشخیص آلودگی نیست، در حالی که بدون شک استخراج نماتدها از غده تشخیص و تأیید آلودگی را مشخص می کند (Viaene et al , 2004).

 مدنی و همکاران ( 2005) بیان داشتند که نماتدهای سیستی سیب زمینی Globodera pallida و G. rostochiensis در بسیاری از کشورها حالت قرنطینه دارند (Madani et al , 2005).

ولواس و همکاران (2005) در مورد بیماریزایی نماتد مولد غده (Meloidogyne javanica) در سیب زمینی بررسی هایی انجام دادند. در غده سیب زمینی نماتد ماده بالغ M. Javanica تولید مکانهای تغذیه ای شامل 3 تا 4 سلول هیپرتروف غول آسا می کند. در این سلولها سیتوپلاسم گرانول دار و تعدادی هسته های هیپرتروف بوده سیتوپلاسم در این سلولها در یک طرف ضخامت دیواره سلولی جمع می گردد. همچنین گیاهان با 5/0 تا 64/0 تخم و یک لاروسن 2 M. Javanica در هر سانتی متر مکعب خاک به ترتیب باعث آلودگی میشوند (Volvas et al , 2005  ).

ایرز و همکاران (2005) بیان کردند که نماتد PCN دارای ظرفیت بیمارگری مشخص که به صنعت سیب زمینی در غرب استرالیا خسارت می زند. این آفت محصول سیب زمینی با کولیتوارهای مستعد را تا بیش از 90 درصد کاهش میدهد. همچنین آنها بیان کردند که این نماتد در خاکهای آلوده و سنگین علائم قوی تری را بروز می دهد. استرس آبی و غذایی در شدت علایم مؤثر است (Eyres et al , 2005).

اُدل و هافمن در 19 آوریل 2006 کیفیت غده های سیب زمینی کشت شده تحت تأثیر نماتدسیستی در آیداهورا مورد بررسی قرار دادند. طبق نتایج بدست آمده با تست خاک نمونه های فرستاده شده به دانشگاه آیداهو، نمونه سیستی پیدا شد. این سیست ها ، همان نماتدسیستی سیب زمینی است که میزان محصول سیب زمینی را نیز کاهش میدهد. این دانشگاه بیشتر از 9000 نمونه خاک را از سال 2003 مورد بررسی قرار داد. در این بررسی، نماتدسیستی سیب زمینی (Globodera pallida) بصورت جدی به سیب زمینی حمله می کند. میزبانهای اولیه این نماتد شامل سیب زمینی، گوجه فرنگی و دیگر محصولات سولاناسه و علفهای هرز است.

در صورت تمایل شما می توانید مقاله بررسی نماتد سیب زمینی را به قیمت 17900 تومان از سایت فراپروژه دانلود نمایید. اگر در هر کدام از مراحل خرید یا دانلود با سوال یا ابهامی مواجه شدید می توانید از طریق آدرس contact-us@faraproje.ir و یا ارسال پیامک به شماره: 09382333070 با ما در تماس باشید. با اطمینان از وب سایت فراپروژه خرید کنید، زیرا پشتیبانی سایت همیشه همراه شماست.